manta's op nog geen meter afstand!

Met een beetje vertraging, en vanuit België gepost: de foto's

Ons eilandje EMBUDU op de malediven
500 op 200 m groot
ideaal om te duiken!

Onze reis zit er op. We zitten nu in de luchthaven van Male.

5 dec 2010
Op de luchthaven van Male. Onze laatste dag, na een weekje duiken op de wondermooie, (meestal) zonovergoten Malediven.
Fotootjes volgen later, want op die pc s op de luchthaven kan je (best) niets downloaden.
We hebben een weekje gedoken, en genoten van warm weer. Schildpadden, haaien, de mooiste grote vissen zijn we onderwater tegengekomen. We hebben zelfs manta's gezien!!!! op een halve meter boven ons kwamen ze voorbij zweven. Ik kreeg er kippevel van, 4 a 5 m groot en heel elegante en gracieuze beesten. We hebben er geen foto's van kunnen nemen, want ons onderwatercamera heeft het ook begeven. Onze elektronica is niet bestand tegen warm en vochtig weer.... Maar we hebben met een wegwerponderwatercameraatje geprobeerd wat foto's te maken... Eerst dat rolletje laten ontwikkelen, en wie weet hebben we toch wel enkele mooie beelden .
Het was plezant, af en toe uitdagend en vermoeiend, maar we hebben genoten.
Nu nog wachten op onze vlucht naar huis.
CU l8ter in Belgium
Kathy en Noel.

oeps pc-tje te vochtig, klavier doet het niet meer

zondag 28 november
Gisteren niks kunnen posten, want pc'tje doet het niet meer.
We zitten nu op de luchthaven van colombo, te wachten op onze vlucht naar Male. Hier staan enkele versleten pc's. dus ik post snel een samenvatting van gisteren. Geen foto's, die volgen als ons pc'tje het weer doet, of als we weer thuis zijn.

we zijn gisteren naar Pinnawela geweest en hebben er het olifantenweeshuis bezocht. Heel knap, meer dan 300 gewonde of verweesde beesten worden er opgevangen en verzorgd.
We waren net op tijd om ze te zien baden met hun mahouts. Heb voor een paar dollars een baby-olifantje een fles melk mogen geven. slokop, binnen de minuut drinkt dat schattig beestje een fles van 1liter leeg.
Misschien volgt er nog nieuws van op de malediven, misschien niet, wij gaan in ieder geval nu nog een weekje genieten van zon, zee strand en onderwaterwereld.
tot later....

vrijdag 26 november: bezoekje aan de theeplantages van Nuwera Eliya

Vroeg uit de veren: er wacht ons een ritje van 60 km naar de theeplantages... Nuwera Eliya (ofte little England) ligt op 2000 m hoogte. joepi ...via smalle kronkelende wegeltjes... Het schijnt echt wel de moeite waard te zijn. Slik... Ik haat afgronden, bochten, bergwegeltjes, en chauffeurs die dan zelfs inhalen... hmmm een beproeving voor mij. Als Noel in de bergen te snel rijdt (volgens mijn normen) dan mag ik roepen, maar tegen Lesley durf ik dat niet. Ik bijt op mijn tanden en probeer te genieten van het landschap en probeer mijn doemgedachten te verbannen. Meestal lukt dat wel.
Het zijn ook hier de vrouwen die werken op de velden (zoals in thailand en vietnam ook de vrouwen de landbouw doen draaien). Elke 6 dagen oogsten ze de rijpe theebladen. De plantages zijn immens groot, en plakken tegen de bergwanden. De vrouwen torsen zakken van 15 kilo via een hoofdband. Ongelooflijk straf.
Ik prijs me weer gelukkig dat ik in België geboren ben!

In de theefabrieken worden de theebladen in 16 u tijd verwerkt tot fijne thee (green tea, golden thea, silver tip, orange tea, ....). De soort hangt af van de kwaliteit van de blaadjes en van het procédé dat ze volgen. Zelf Noel vindt de aangeboden thee lekker hoewel hij normaal gezien nooit thee drinkt!

Het stadje Nuwera Eliya is op zich niet zo special, je merkt wel de Engelse stijl op. En de grote woningen zijn een schril contrast met de houten huisjes (krotten) die je meestal ziet in de rest van Sri Lanka. Het is vergane Engelse glorie, gemixt met rijke srilankaanse invloeden.

In Sri Lanka vind je een mengeling terug van boeddhisten, hindoes, moslims en kristenen. Het lijkt wel of ze in een goede verstandhouding samen kunnen leven.
Alleen met de Tamil Tijgers hebben ze een probleem. Ze hebben het toerisme lam gelegd en dat heeft heel wat jobs gekost in heel het land. Overal waar je komt, heb je grote lege parkings voor toeristenbussen. Vroeger moest je overal aanschuiven, nu ben je er meestal alleen of staan er nog 1 of 2 auto's/bussen geparkeerd. Zonde want het is echt een mooi land, en onze gids beweert dat de tijgers in een klein stukje van Sri lanka gevaarlijk waren. En daar kwamen geen toeristen, en toch bleven ze de laatste jaren massaal weg.

May happy dreams come your way tonight!
Dat stond op het kaartje dat de cleaning staff had achtergelaten in onze kamer.
We wensen jullie hetzelfde en tot morgen

Dag 5: donderdag 25 november: de tempel van de tand

Kandy is een vroegere berghoofdstad van Sri Lanka.
We bezoeken eerst de tempel van de tand, of de Dalada maligawa. Dit is één van de top 10 trekpleisters van Sri Lanka.
Hier zou de tand van Boeddha bewaard worden. De enige die gered werd uit de brandstapel in 311 bc.
Het schrijn zit achter een gouden deur in een hele oude mooie tempel met een gouden dak.
Die deur wordt 3 keer per dag geopend. Een indrukwekkende ceremonie met traditioneel tromgeroffel. Je ziet de toeristen filmen en foto’s maken, tussen de vele biddende gelovigen.
Dit is duidelijk een belangrijke plaats/bedevaartsoord voor de boeddhisten. Onze gids knielt vroom voor een monnik, ontvangt een wit koordje in de plaats… misschien vraag ik hem morgen wat dat ritueel wil zeggen. Het voelt een beetje als heiligschennis of weinig respectvol aan hier foto’s te maken. Ook al beweert de gids dat het echt geen kwaad kan, ik hou me toch een beetje in. Er heerst echt wel een speciale sfeer waarvan je zelf stil wordt en je een beetje een indringer voelt in hun speciale tempel.
Naast de tempel is een ook nog een torentje met hun heilige boeken op palmblad geschreven. 1000-den jaren oud.
In een bijgebouw is er een museum voor Radja. Onze gids Lesley zijn ogen blinken van waardering als hij het over de olifant Radja heeft, want deze olifant had de eer om 30 jaar na mekaar de tand bij de tandceremonie door de stad te dragen. Hij werd opgezet en maakt deel uit van de ’ National treasure’ van Sri Lanka.

Een bezoekje aan de Batikfactory: 3 meisjes die in povere ongezonde omstandigheden tekeningen op katoen maken. Het procedé is interessant, en als je het resultaat van hun hard werk ziet, dan kijk je anders naar de (redelijk hoge) prijs van hun mooie onderleggers en servetten aan. Maar omdat de madam van de shop nogal onbeleefd reageert omdat ik de sarong die ze me wilde verkopen echt te duur vindt, besluiten we niets te kopen. Had ze wat cliëntvriendelijker geweest had ze centen verdiend.

Onze gids beweert dat hij een smal, very good gem factory kent waar de prijzen veel beter zijn dan de grote fabriek die we gisteren bezochten. Daar zou ik zeker een mooie én betaalbare ring vinden. We laten ons overtuigen, en hij brengt ons, via hele smalle slechte wegentjes de berg op. We worden goed ontvangen, in een mooi huis en de verkoper vraagt naar wat we op zoek zijn. Een eenvoudige strakke ring met blue star saphire of een cat’s eye… dat zijn 2 edelstenen die je alleen in Sri lanka vindt.. Hij laat enkele ringen zien, en merkt dat mijn goesting er niet tussen zit… geen probleem, ik mag de steen kiezen en de ring ook. Zit er geen model tussen de vele ringen die hij laat zien, dan ontwerpen ze er wel eentje. We kiezen eerst de steen en ik leg uit wat ik graag zie, een kwartiertje later heeft een jonge ontwerper een mooie ring getekend. Ik ben verkocht, en de maximum prijs die in mijn hoofd zat, is ondertussen al heel wat gestegen. Ik denk dat Noël op dat moment heel blij is dat we gescheiden rekeningen hebben :-))

Ik vrees dat ‘mijn ontwerp’ te duur gaat zijn, maar blij verrast kost hij zelfs minder dan ik van plan was te betalen! We dingen uiteraard nog wat af, want zo hoort het, we krijgen nog wat korting, en tekenen alle papieren en certificaten. Morgen mag ik hem gaan betalen en halen.
We vragen ons af wat de winstmarge is in die grote juwelierszaak/fabriek die we gisteren bezochten… Een gelijkaardige ring die ik daar gisteren niet kocht, was zeker 30% duurder...En ik weet zeker dat ze op deze ring ook goed verdienen.

Time to go to the Royal Botanic Garden.

We wandelen (in de zon!) in deze rustige tuin tussen eeuwenoude bomen en planten: koningspalmen, met uitsterven bedreigde coco de mer palmen, kauri trees (even wegdromen naar Nieuw Zeeland ;-), groene en gele reuzebamboo. En een reuze ficus waarvan de takken zich over 160 m2 uitspreiden. We lopen er gewoon onder door, want in deze tuin zijn geen regeltjes, geen bordjes dat je op het pad moet blijven en het gras niet mag betreden. In de boekskes staat dat dit het mooiste park van Zuid-Azië is. Er loopt amper volk rond! Ongelooflijk he. We komen wel heel veel jonge koppeltjes/pubers tegen. Ze zitten in het gras te giechelen, achter een dikke stam, en verliefd naar mekaar te kijken.

Donkere wolken in aantocht, het gaat weer gieten! De gids dropt ons net voor de hevige regenbui in het hotel. Zwemmen in de regen of wat rusten in de frisse kamer… we kiezen voor het 2de, misschien klaart het wel weer op en kunnen we later zwemmen. Terwijl Noel ligt te ronken werk ik ons dagboek bij… De stroom valt 3 keer uit owv de bliksem. 1 keer duurt het toch wel even voor er weer licht is. Hmmm misschien gaan we de kaars die op onze kamer staat toch nog eens moeten aansteken.

Net zoals in Habarana zien we hier ook mensen in het hotel met hun handen eten. Ze scheppen het eten met lepels uit de buffetkommen op hun bord, maar aan tafel gebruiken ze hun bestek niet. Gewoon alles een beetje mixen tussen je vingers, en dan smullen. Toch wel een vreemde gewoonte die wij niet kennen. Maar het stoort me veel minder dan sommige (ik denk Amerikaanse of Russische) toeristen die hun mond volproppen, kauwen met hun mond open, en met hun kin in hun bord hangen te smakken en smossen.

tot morgen

woensdag 24 november transfert Habarana naar kandy

Een helse rit door de regen richting bergen. We zien weer heel wat houten trucks onderweg. Ze zijn van duurzame teak gemaakt, en ze zijn heel kleurrijk en blinken ongelooflijk.
Met een tussenstop in een kruidentuin. We leren weer wat extra kruiden en vruchten kennen, en laten ons weer verleiden in de shop. Genoeg aloa vera, amandelextract, en een antimigrainezalfje voor de volgende jaren.
We checken in in Chaaya Citadel Hotel in Kandy, het ligt naast de grote rivier waarvan ik de naam niet kan schrijven/uitspreken, en het ziet er goed uit. alleen de regen valt tegen. Het ziet er naar uit dat het slecht weer nog even zal blijven duren. No problem, we hebben grote paraplus ;-)
Hopelijk zien we wel wat zon op de Malediven.

We bezoeken een gemfabriek, blauwe saffier, witte saffier, cat's eye, stersaffier, hele mooie (half)edelstenen. Uiteraard is er een shop aan de fabriek vebonden. Hmm, Er zit één mooie ring tussen... maar zelfs na deftig onderhandelen is hij nog te duur.. Zal voor een andere keer zijn.
Na de srilankaanse gems, volgen de srilankaanse dansers. Die mannen en vrouwen kunnen er iets van!

we zijn moe maar voldaan!
morgen weer een drukke dag voor de boeg..